هنوز هم

شب که می شود

من و چشم هام

پر از شور جوانی

لب پنجره می نشینیم

و نازهایت را می شماریم

که چگونه دامن کشان

از میانه ی آسمان

عبور می کنی

و دلبری می کنی

و می ربائی

گوی سبقت را از رقیبان

و هنوز

من و چشم هایم پر می شویم

از شوق

از شعر

از هرچه خلوص

و می باریم

با هرچه خلوص

و هنوز

تو گوشه ی آسمان کز می کنی

و دزدانه خیره می شوی به من

و من گونه هایم از شرم سنگینی نگاهت سرخ می شود

و اینگونه

 

تمام من می شود تو...

آفتابـــ

نوشته شده در یکشنبه 93/5/12ساعت 10:7 صبح توسط در انتظارِ آفتاب نظرات ( ) |