چشمه های خروشان تو را می شناسند * قیصر امین پور * بی تو این جا همه در حبس ابد تبعیدند سال ها هجری و شمسی ، همه بی خورشیدند از همان لحظه که از چشم یقیین افتادند چشم های نگران ، آیینه ی تردیدند تو بیایی ، همه ی ثانیه ها ، ساعت ها از همین روز ، همین لحظه ، همین دم ، عیدند. قیصر امین پور پنج اصل دین در صلوات وجود دارد. «اللّهم» توحید است. «صلّ علی محمد» نبوت است. « و آل محمد » یعنی امیرالمؤمنین و اولادش. این هم امامت. توحید را که قائل شدیم، معاد هم قائلیم. و چون حق محمد و آل محمد را ادا کردید عدالت است. قربان این مستحب که با آن هر پنج اصل دین را اقرار کردیم. اللّهم صلّ علی محمّد و آل محمّد و عجّل فرجهم مرحوم دولابی دلم گرفته در فراق تو یوسف زهرا حریف چشم ودلم نیست عقل من نمی شود آرام نگهم پر ز اشک گشته روان شده بررخ که هرچه نشان دادمش نمی شود آرام وجود وچشم ودلم به زیر ابر بارانی تمام زندگیم تا نیایی نمی شود آرام دعا پشت دعا برای آمدنت، گناه پشت گناه برای نیامدنت دل درگیر میان این دو انتخاب کدام آخر؟ آمدنت یا نیامدنت؟! دیشب کسی برای تو سجاده وا نکرد بغضی ترک ندید و گلویی صدا نکرد انگار ما بدون حضور تو راحتیم وقتی کسی برای ظهور تو دعا نکرد وقتی که دامن تو رها شد زدست ما دست گناه دامن ما را رها نکرد در روزگار ما تو بیابان نشین شدی خاکم به سر که دل ما حیا نکرد طاقت دیدن درد دین خدا را نداشتیم مارا کسی برای شهادت جدا نکرد به امید شهادت در رکاب آقامون حضرت مهدی (عج) اللهم صلّ علی محمد و آل محمد عشق سوزان است بسم الله الرحمن الرحیم هرکه خواهان است بسم الله الرحمن الرحیم دل اگر تاریک اگر خاموش بسم الله نور گر چراغان است بسم الله الرحمن الرحیم نامه ای را هُد هُد آورده ست آغازش تویی از سلیمان است بسم الله الرحمن الرحیم سوره ی والیل من برخیز و والفجری بخوان دل شبستان است بسم الله الرحمن الرحیم قل هو الله احد قل عشق الله الصمد راز پنهان است بسم الله الرحمن الرحیم گیسویت را بازکن انا فتحنایی بگو دل پریشان است بسم الله الرحمن الرحیم ای لبانت محیی الاموات لبخندی بزن مردن آسان است بسم الله الرحمن الرحیم میزبان عشق است و وای از عشق! غوغا می کند هر که مهمان است بسم الله الرحمن الرحیم مهدی جهاندار 
موجهای پریشان تو را می شناسند
پرسش تشنگی را تو آبی، جوابی
ریگهای بیابان تو را می شناسند
نام تو رخصت رویش است و طراوت
زین سبب برگ و باران تو را می شناسند
از نشابور بر موجی از «لا» گذشتی
ای که امواج طوفان تو را می شناسند
اینک ای خوب فصل غریبی سر آمد
چون تمام غریبان تو را می شناسند
کاش من هم عبور تو را دیده بودم
کوچه های خراسان تو را می شناسند
| Design By : Pichak |
آمار وبلاگ