چه انتظار عجیبی!تو بین منتظران هم ،عزیز من چه غریبی! عجیبتر که چه آسان، نبودنت شده عادت!چه کودکانه سپردم دل به قصه قسمت!چه بی خیال نشستیم، نه کوششی ،نه وفایی ، فقط نشسته و گفتیم:"" خدا کند که بیایی!""

نوشته شده در شنبه 92/3/18ساعت 11:50 صبح توسط در انتظارِ آفتاب نظرات ( ) |